Senegal
Blijf op de hoogte en volg Marlies
15 Juli 2014 | Senegal, Tambacounda
Om half 7 zaten we aan het ontbijt en om 7 uur gingen we op weg. Het zou een lange dag rijden worden.
Eerst zijn we nog gestopt bij een lokale markt om inkopen te doen voor de familie die we morgen gaan bezoeken. We hebben geld ingezameld en daarvoor rijst, olie, suiker, ketchup en cassave gekocht.
Bij de grens aangekomen moesten we eerst bij Gambia uitchecken. Dit regelde Baba allemaal voor ons, maar de deur van de bus bleef openstaan. Hierdoor konden kinderen om geld en snoepjes vragen. Jorita ging hier op in en binnen no time zag het zwart van de kinderen. De kleintjes werden bijna verdrukt door de groten, zo zielig. En ze bleef maar geven, ondanks dat ze zei dat ze rustig moesten blijven, lekker consequent, onbegrijpelijk. Haar man en zoon werden ook een beetje boos op haar.
Vervolgens reden we Senegal binnen en ook hier moest Baba zich melden bij de douane met al onze paspoorten en weer stond er een horde kinderen om de bus, maar zij spraken Frans. Toen we wegreden hebben Wan en Len ballonnen losgelaten uit de bus. Die kinderen rennen achter die ballonnen aan, geweldig.
Senegal is iets rijker dan Gambia, maar nog arm hoor. De huizen in de grote stad zijn meer van steen gebouwd. De mensen zijn nog donkerder en kijken ook donkerder. Ze zien er een stuk minder vriendelijk uit.
Bij de bakkerij in Velingara hebben we heerlijke, verse broodjes gekocht en even gewandeld. Gelukkig is het een beetje bewolkt, want als de zon doorkomt, is het echt heet.
Onderweg kwamen we langs een aantal jongetjes die gekleed waren in een blauw gewaad. Dit betekende dat ze net besneden waren. Dit gebeurt diep in het bos. Met een groep jongens verbijven ze daar dan ongeveer een maand totdat de wond genezen is. In de tussentijd zien ze hun familie niet en keren ze soms terug naar de bewoonde wereld om geld of eten te bedelen, want ze zijn in die tijd op hun zelf aangewezen. In het bos leren ze hoe ze de wond moeten schoonhouden, maar ook levenslessen, zoals respect voor ouderen hebben. Een jongetje lag daar onder een boom met zijn beentjes gekruist. Het kan niet anders of het hele zaakje is ontstoken, zo stil lag hij.
Vervolgens naar het hotel in Tambacounda, waar er een lunch geserveerd werd. Erg luxe hotel voor Senegaleense begrippen. Mooie badkamer, airco, zwembad. Wat wil je nog meer. We zijn gelijk het zwembad in gedoken en met de bal gelummeld, ff leuk. 's Avonds toch weer een dikke knie, balen.
Eind van de middag naar het station geweest, waar een keer in de seek een trein komt, dus als je hem mist... Hierna naar de markt geweest, waar handgemaakte souvenirs gekocht konden worden. Ik heb een ketting gekocht, afgedongen en toch het gevoel hebben dat je teveel betaald hebt. Terwijl het toch van 15000 tot 3000 ging, omgerekend 5 euro. Als het maar leuk is.
Len heeft een mooie Islamitische kralen ketting gekocht en Lisanne een mooi masker.
Terug in het hotel hebben we wat gedronken en gebruik gemaakt van het internet, want we hadden al een paar dagen geen contact gehad met de buitenwereld. Wel lekker rustig.
Na het eten lekker naar de koele kamer, dagboekje bijgewerkt en heerlijk op tuk. Tot morgen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley