Brutale apen

Donderdag 17 juli: brutale apen
Na een onrustige nacht door regen, onweer, bliksem heel, heel, heel dichtbij, airco die uitging, Wan aan de poeperitus, toch lekker uitgeslapen. We konden een uurtje langer blijven liggen, want de groep kon niet in ene op safari. Een jeep is niet zo groot. Wij met z'n zessen gingen vanmiddag. De andere helft was vanochtend vroeg al op pad.
Toen we bijna klaar waren met het ontbijt, waar we lekker de tijd voor namen, kwamen er apen aanlopen. Eerst heel voorzichtig, wat later mochten we het overige brood voeren en dan komen de brutale apen naar boven. Ze eten gewoon uit je hand. Wij wel wat voorzichtig, omdat Sabine in Thailand gebeten was door een aap. Opeens dook een aap op tafel en nam het laatste brood uit de schaal. Vervolgens kwam er een ander en die dook met zijn snoet in het kommetje jam, schoon op. Erg leuk om te zien.
Na het ontbijt nam een van de mannen van het kamp ons mee de jungle in, naar een uitkijkplaats. Daar zagen we wrattenzwijnen, antilopen, vogels en vissen. Erg leuk deze spontane actie van hem.
Hierna een wasje gedaan en ff relaxen. Sabine had nog pinda's over die ze op een markt had gekocht, maar eigenlijk niet lekker vond. Die hebben we de aapjes gevoerd, lief hoor en leuke foto's gemaakt. Na de lunch nog even gelegen en toen op safari. Met de jeep dwars door het prachtige wild park, waar we veel dieren gespot hebben, zoals een jakhals, krokodil, veel verschillende soorten antilopen, hele mooie vogels, waterbokken, nog meer bokken, bavianen, een varaan, mangoos en ik zal vast nog wat vergeten zijn. We zijn zo'n vier uur onderweg geweest. Erg mooi en gezellig en vooral mazzel met het weer. Doordat het afgelopen nacht zo geregend had, was het vandaag vrij koel. Onderweg ook nog een klein buitje gehad, maar dat mag geen naam hebben.
Rond 5 uur terug in het kamp, waar we even iets gedronken hebben. Want om half 6 gingen we weer op pad met onze speciale bush gids. Deze gids is opgegroeid in de bush. Woont nu ergens in een klein dorp buiten de bush, maar weet er heel veel van en dat is verplicht. Anders mag je het park niet in.
Daar liepen we dan door de jungle. Opeens hoorden we lawaai. Ik dacht eerst nog dat het golven waren, maar dat kon natuurlijk niet. Was het een hele groep bavianen, die zich via de palmen naar beneden lieten glijden om te vluchten voor ons. Die bladeren op elkaar maakte dat geluid. Zo apart. Bij het open veld stonden nog een paar wrattenzwijnen en antilopes, maar die hadden we vandaag wel genoeg gezien. Verder alleen sporen gevonden van nijlpaarden en hyena's. De wandeling duurde ook niet heel lang en het was net genoeg zo.
Na de wandeling ff rustig gezeten, totdat het avondeten geserveerd werd. Stond in een keer die hyena weer voor onze neus. Hij liep rustig voorbij. Waarschijnlijk opzoek naar eten. Achter het kamp storten ze namelijk het afval en rest voedsel. Na een kwartier kwam hij ook weer rustig teruglopen. Gelukkig is het een aaseter of beter gezegd een mee-eter dus in ons ziet hij geen brood. Na het eten vertelde Baba nog hoe een huwelijk in Gambia tot stand komt. Voorheen was het zo dat een neef kon trouwen met zijn nicht. Hij ging op bezoek bij zijn tante, de moeder van zijn nichtje, gestuurd door zijn moeder. Het nichtje moet hem dan water brengen, terwijl zij nog van niks weet. Hierna gaat hij weer naar huis. Dan vraagt zijn moeder: is je niets opgevallen? Dat meisje waar je water van hebt gekregen, zal je vrouw worden. En zo gaat dit ook bij het meisje thuis. De jongen waar je net water aan hebt gegeven, zal je man worden. De jongen moet haar kunnen onderhouden qua kleding, voedsel en onderdak. Anders kunnen ze wel trouwen, maar zal het meisje niet bij hem wonen. De ouders van de jongen moeten onderhandelen met de familie van het meisje, in de vorm van kleding, goud, voedsel en gekleurde coconuts. Als ze overeengekomen zijn, delen ze de coconuts uit, als teken aan de rest van de familie.