In onze onderbroek op straat!

Goedemorgen, het is hier bijna half 9 en erg slecht geslapen...

Gistermiddag na mijn verhaal zijn we terug gelopen naar het hostel wat nog een heel eind wandelen was. Beetje omgekleed, opgefrist op de manier van wel fris, niet schoon. Want om half 8 moesten we verzamelen op het dakterras want we gingen uiteten, althans het meisje van de receptie had geregeld dat we ergens gratis konden eten + 2 drankjes in de hoop dat je natuurlijk blijft en hierna nog wat dollars uitgeeft. We zijn inderdaad gebleven want er onder zat een nightclub dus we hebben nog even gedanst. Maar rond 1uur hadden we het wel een beetje gehad en de sfeer werd steeds grimmiger, er werd meer geduwd ect. Dus we zijn weg gegaan. Al met al lagen we om 2 uur in bed. Lekker slapen zou je zeggen. Gaat even voor half 5 het brandalarm af en niet zo zachtjes ook. Voordat dan iedereen door heeft wat er gaande is en wat we moeten doen, waren we even verder. Ik voorzichtig om het hoekje kijken, word ik naar voren geduwd want nu opeens wilden ze wel naar buiten, ik nog even terug, toch maar schoenen gepakt, broek en vest. Juud had alleen haar schoenen aangedaan dus die stond letterlijk in haar onderbroek op straat. Nou daar stonden we dan. Nog geen 5 minuten later was de brandweer uitgerukt met 2 wagens, 10 mensen want het alarm bleef maar gaan. En dan ga je denken. Ik heb al ingecheckt, mijn paspoort ligt nog boven, net als mijn geld, telefoon en fotocamera, shit en nu? Dan kan je wel zeggen, doe je geld onder je kussen voortaan maar we waren uit geweest en deze waardevolle dingen lagen in mijn reistas en die was netjes afgesloten met een slotje want je weet maar nooit. Hoor nl. niet anders dan jongens en meiden die hier al ruim een half jaar tot een jaar zitten, die geen cent meer te makken hebben. Dus dan ben ik voorzichtig.
Gelukkig mochten we na 25 minuten weer naar boven. Loos alarm maar toch kan je niet gelijk meer slapen, je denkt nog wat na en voor je het weet is het 7 uur en gaat je buurvrouw haar tas pakken omdat ze haar vlucht moet halen. Dus lekker onrustig allemaal. Maar goed, nog 1 nacht hierna en dan mag ik het weer proberen in het vliegtuig.
Vandaag is de marathon van Sydney dus we gaan is even kijken hoe dat hier gaat.
In ieder geval, wij gaan nu ontbijten, tot snel in real life.
Kus